Integracja Sensoryczna

Integracja sensoryczna to proces neurologiczny, w którym mózg odbiera, organizuje i interpretuje informacje pochodzące ze wszystkich zmysłów. Kluczowym elementem tego procesu jest zdolność mózgu do efektywnego łączenia bodźców zmysłowych w spójną całość, co pozwala na odpowiednie reagowanie na otaczające nas środowisko.

Integracja sensoryczna – historia i rozwój koncepcji

Dr A. Jean Ayres była pionierką w badaniach nad integracją sensoryczną. W latach 60. i 70. XX wieku przeprowadziła szereg badań, które wykazały, że niektóre dzieci mają trudności z przetwarzaniem bodźców zmysłowych. Ayres opracowała teorię oraz testy diagnostyczne, a także zaprojektowała metody terapii mające na celu poprawę przetwarzania sensorycznego u dzieci.

Podstawowe założenia integracji sensorycznej

1

Percepcja sensoryczna odnosi się do zdolności odbierania, przetwarzania i interpretacji bodźców zmysłowych. Każdy człowiek codziennie odbiera miliony bodźców, które muszą być właściwie zintegrowane, aby organizm mógł na nie odpowiednio reagować. Zmysły zaangażowane w ten proces to wzrok, słuch, dotyk, smak, węch, a także systemy proprioceptywny (czucie głębokie) i przedsionkowy (równowaga).

Percepcja sensoryczna:

2

Integracja sensoryczna jest kluczowa dla wykonywania codziennych czynności. Pomaga w koordynacji ruchów, utrzymaniu równowagi, koncentracji oraz w reakcji na bodźce zewnętrzne. Na przykład, gdy przechodzimy przez ulicę, nasz mózg musi zintegrować informacje wzrokowe, słuchowe i proprioceptywne, abyśmy mogli bezpiecznie przejść.

Znaczenie dla codziennego życia: 

3

Proces integracji sensorycznej zachodzi w centralnym układzie nerwowym. Mózg odbiera informacje z różnych receptorów zmysłowych, a następnie organizuje je i interpretuje. Prawidłowa integracja sensoryczna pozwala na płynne wykonywanie ruchów oraz właściwe reakcje na bodźce. Niewłaściwa integracja sensoryczna może prowadzić do trudności w codziennym funkcjonowaniu, takich jak problemy z koordynacją, nadwrażliwość lub niewrażliwość na bodźce, a także trudności w nauce.

Mechanizm działania: 

Receptory w uchu wewnętrznym monitorują pozycję głowy i ruchy, pomagając utrzymać równowagę.

Równowaga (system przedsionkowy):

Receptory w mięśniach i stawach dostarczają informacji o położeniu i ruchach ciała.

Propriocepcja (czucie głębokie):

Receptory węchowe w nosie reagują na cząsteczki zapachowe.

Węch (system węchowy):

Kubki smakowe na języku rozpoznają różne smaki.

Smak (system smakowy): 

Receptory słuchowe w uchu wewnętrznym przekształcają fale dźwiękowe na sygnały elektryczne.

Słuch (system słuchowy):

Fotoreceptory w siatkówce oka przetwarzają światło i kolor na impulsy nerwowe.

Wzrok (system wzrokowy):

Receptory dotykowe znajdują się w skórze i reagują na bodźce mechaniczne, takie jak nacisk, wibracje i temperatura.

Dotyk (system dotykowy):

Mózg otrzymuje informacje sensoryczne za pośrednictwem receptorów zmysłowych umieszczonych w całym ciele. Każdy zmysł posiada specyficzne receptory, które przekształcają bodźce zewnętrzne na impulsy elektryczne przekazywane do mózgu. Oto główne rodzaje zmysłów zaangażowane w proces integracji sensorycznej:

Proces integracji sensorycznej

Zaburzenia integracji sensorycznej, znane również jako zaburzenia przetwarzania sensorycznego (SPD), to stan, w którym mózg ma trudności z odbiorem, przetwarzaniem i odpowiedzią na informacje zmysłowe. Może to prowadzić do problemów w codziennym funkcjonowaniu, wpływając na koordynację ruchową, uwagę, a także reakcje emocjonalne i behawioralne.

Czym są zaburzenia integracji sensorycznej? Rodzaje zaburzeń

Poszukiwanie sensoryczne

Osoby poszukujące bodźców sensorycznych mogą aktywnie szukać silnych wrażeń, takich jak intensywny ruch, mocne uderzenia czy głośne dźwięki.

Objawy: Skakanie, bieganie, wspinanie się nadmiernie, uderzanie lub gryzienie przedmiotów.

Niewrażliwość sensoryczna

W tym przypadku osoby mogą nie reagować na bodźce, które normalnie przyciągają uwagę innych. Mogą wydawać się obojętne na bodźce zewnętrzne.

Objawy: Brak reakcji na ból, trudności w rozpoznawaniu głodu lub zimna, wydają się nieświadome otaczającego ich środowiska.

Nadwrażliwość sensoryczna

Osoby z nadwrażliwością sensoryczną mogą reagować zbyt intensywnie na bodźce, które większość ludzi uznaje za normalne. Na przykład, mogą unikać głośnych dźwięków, intensywnego światła, pewnych tekstur ubrań lub jedzenia.

Objawy: Unikanie tłumów, zakrywanie uszu w odpowiedzi na hałas, unikanie kontaktu fizycznego, szybkie denerwowanie się.

Objawy zaburzeń integracji sensorycznej

Trudności z nauką nowych umiejętności ruchowych, niezdarność, częste upadki.

Problemy z koordynacją ruchową

Łatwe rozpraszanie się, trudności z dłuższym skupieniem uwagi.

Problemy z uwagą i koncentracją

Wybuchy złości, lęk, unikanie nowych sytuacji, trudności w interakcjach społecznych.

Trudności emocjonalne i behawioralne

Problemy z ubieraniem się, jedzeniem, utrzymaniem higieny.

Trudności z codziennymi czynnościami

Zajmujemy się kształtowaniem i wspieraniem całościowego rozwoju dziecka. Pracujemy z dziećmi z trudnościami w nauce, z zaburzeniami mowy, z zaburzeniami emocjonalnymi, trudnościami w relacjach społecznych, z opóźnionym rozwojem psychoruchowym, z niepełnosprawnościami intelektualnymi, ze spektrum autyzmu.

Firma

Info

sensoreksc@wp.pl

ul. Gustawa Sommera 18/1
87-500 Rypin

Strona zrobiona przez PIKSEL pracownia reklamy s.c.